Mijn idealisme en interesse in duurzaamheid brachten me eerst naar de studie Future Planet Studies. Ik wilde de wereld redden, maar ontdekte al snel dat de studie niet helemaal bij me paste. Het idealisme is er nog steeds, maar ik heb een andere manier gevonden om mijn steentje bij te dragen: via de EMPO (Educatie Master Primair Onderwijs). Hier kan ik op mijn eigen manier bijdragen aan de ontwikkeling van kinderen, en daarmee indirect aan de toekomst van de wereld. 

Hoe kwam je erachter dat je graag met kinderen werkt? 

Toen ik tijdens de lockdown begon met oppassen. Het was een heel persoonlijke ervaring, waarin ik niet alleen veel over hen leerde, maar ook over mezelf: hoe ik omging met hun emoties, hoe ik ze kon ondersteunen in hun emotionele ontwikkeling. Wat me vooral aansprak was het idee om kinderen te helpen de wereld om hen heen te begrijpen en te leren over zichzelf. Het voelde alsof ik iets waardevols aan ze kon bijdragen, zonder dat ik daarvoor al veel theoretische kennis had. 

Dus je dacht: misschien is onderwijs wel iets voor mij? 

Om te kijken of het onderwijs echt bij me paste, ging ik tijdens mijn bachelor als vrijwilliger aan de slag op een Montessorischool. Dat vond ik geweldig. Na vier maanden voelde ik me bevestigd in mijn keuze: ik wil iets betekenen voor kinderen, en onderwijs biedt daarvoor de perfecte setting. Het gaf me niet alleen de kans om bij te dragen aan hun ontwikkeling, maar ook om mezelf verder te ontwikkelen als professional. 

Er zijn veel verschillende opties om leerkracht te worden. Waarom koos je voor de EMPO? 

Hoewel de Pabo een mooie optie is, voelde het voor mij te lang duren. Ik had al een bachelor afgerond, dus vier jaar was te veel. Ik wilde een programma dat snel praktijkgericht zou zijn, zodat ik meteen de klas in kon. De EMPO biedt die balans: twee jaar stagelopen én theoretische kennis die je meteen in de praktijk kunt toepassen. Het was precies wat ik zocht. 

Waarom aan de UvA? 

De UvA was voor mij de meest praktische keuze. Ik woon al bijna vijf jaar in Amsterdam, dus de locatie was ideaal. Bovendien biedt de opleiding niet alleen de kans om les te geven, maar ook om door te groeien in schoolleiding, beleid of zelfs onderzoek. Dat was voor mij een belangrijke meerwaarde. 

Hoe is het om eerst een andere bachelor te doen? 

Het is zeker handig om wat basiskennis te hebben. Alhoewel mensen met een achtergrond in psychologie of pedagogiek misschien een voorsprong hebben, denk ik dat diversiteit in achtergronden juist heel waardevol is. Elke ervaring brengt iets unieks naar de klas.

Waar loop je stage? 

Ik ben ingedeeld op een Montessorischool, wat goed bij mijn idealen past. Zelf kom ik van een Jenaplanschool, die veel overeenkomsten vertoont met Montessori. Het onderwijs er is vrijer en er is veel nadruk op samenwerking en verantwoordelijkheid, wat ik erg belangrijk vind. Het is wel uitdagend om daar als leerkracht te werken, maar het is ook ontzettend waardevol voor de kinderen. 

Wat heb je geleerd van je stage tot nu toe? 

In het begin was het vooral veel observeren en een band opbouwen met de kinderen. Maar al snel begon ik met kleine instructies en later kreeg ik concrete opdrachten. Een voorbeeld hiervan is een opdracht waarbij we een interactie met een leerling moesten opnemen en bespreken met onze mentor. Dat ging over klassenmanagement en het opbouwen van een goede relatie met de leerlingen. Het was best spannend om mezelf terug te zien, maar het was ook een ontzettend leerzame ervaring. 

Kun je een voorbeeld geven van theorie die je meteen in de praktijk hebt gebracht? 

Ja, klassenmanagement is een belangrijk onderdeel van de opleiding, en dat kan je direct in de praktijk toepassen. We gebruiken een model waarin twee elementen centraal staan: nabijheid en invloed. Ik merk dat ik met de kinderen een goede band moet opbouwen, maar tegelijkertijd ook de juiste invloed moet uitoefenen om hen effectief te begeleiden. Het is nog een proces, maar ik probeer consequent te zijn en tegelijkertijd een warme relatie met de kinderen te onderhouden. 

Haal je nu al voldoening uit het lesgeven? 

Absoluut. Het is zo mooi om kinderen te zien groeien, vooral als je ze helpt hun eigen potentieel te ontdekken. Het is een van de belangrijkste redenen waarom ik voor het onderwijs heb gekozen: ik wil bijdragen aan de ontwikkeling van goede mensen. Ik denk echt dat dit mijn manier is om iets waardevols voor de wereld te betekenen.